​Nadat er een einde kwam aan het actieve bestaan van 'de Mercuur' werd het geschonken aan de 'stichting museumschip Mercuur’ te Scheveningen'.
20 jaar lang werd het daar gerund door een groep enthousiaste vrijwilligers maar in 2015 kwam daar een eind aan.
Omdat het schip in bruikleen was gegeven is een logisch gevolg dat het schip terug ging naar de eigenaar.
Het schip moest van Scheveningen terug naar Den Helder en werd daarom opgehaald door de sleepboot 'Gouwe' en een ploeg van de afdeling transport van het Marinebedrijf.
Volgens eerdere berichtgeving in de media leek het of het schip asbestvrij was maar niets is minder waar, het schip zit nog vol met asbest en zal onder leiding van de DMI asbestvrij worden gemaakt.
Wat er daarna met 'de Mercuur' gaat gebeuren is nog niet helemaal duidelijk.
Het schip kan niet meer varen omdat de schroefassen ontbreken.
Mits er een club mensen is die een goed doel heeft voor 'de Mercuur' zodat deze een nieuw leven kan beginnen zal de sloophamer waarschijnlijk ongenadig toeslaan.
​
PS, in de davits hangt nog een prachtige sloep die ondergetekende best zou willen redden van de sloophamer.

Vandaag, 17-12-2015, gaat 'mensenmens' vice admiraal Borsboom met Functioneel Leeftijd Ontslag (FLO).
Vice admiraal Borsboom was de laatste 15 maanden van zijn carrière directeur van de Defensie Materieel Organisatie(DMO) van de Koninklijke Marine.
Veel aanzien kreeg de Vice admiraal in zijn functie als Commandant der Zee Strijdkrachten(CZSK).
Hij toonde zich altijd een betrokken man en maakte er gewoonte van om zich op gelegenheden onder het “gewone volk” te mengen en gewoon even een praatje te maken.
Als een schip op missie ging nam hij hoogstpersoonlijk afscheid van de bemanning en mengde zich daarna ook even onder de “afduwers” (familie en vrienden) om ook met hen even een praatje te maken.
Bij zijn afscheid als CZSK ging hij daadwerkelijk op afscheidstournee, schepen die in de haven lagen, kazernes en alle afdelingen van het Marinebedrijf werden bezocht zodat er persoonlijk afscheid kon worden genomen.
Dit geeft wel aan wat voor mens Matthieu Borsboom werkelijk is.
Ik heb de beste man nooit persoonlijk ontmoet maar de verhalen van mensen die hem wel kende en de manier hoe hij in het nieuws stond gaven aan dat het een bevlogen en betrokken persoonlijkheid was.
De vice admiraal woont in Den Helder, wat hij gaat doen na zijn FLO en of hij in Den Helder blijft wonen is nog niet bekend.

​Voor de Maritieme Instandhoudingsgroep Onderzeeboten, waar ik deel van uit maak, was het donderdag 3 december een heugelijke dag. Een mijlpaal werd behaald, de onderzeeboot Zr.Ms. Zeeleeuw werd na bijna drie jaar op het droge te hebben gestaan weer te water gelaten.
Ik hoor u zeggen: "drie jaar! Moet dat zo lang duren?"
Het te water laten was inderdaad later dan gepland. Het project ondervond verschillende tegenslagen zoals asbest, een reorganisatie en de introductie van een nieuw computer systeem. Alles bij elkaar opgeteld heeft dit het project +/- 7 tot 11 maanden vertraagd.
Ook het Instandhouding Project Walrusklasse (IPW) zorgde er voor dat het reguliere onderhoud langer duurde dan normaal het geval is.
In onderhouds-projecten praat men vaak over mijlpalen, Dit zijn data die staan voor belangrijke periodes in projecten of het in bedrijf stellen van installaties.
Het te water laten van de Zeeleeuw wil niet zeggen dat de onderzeeboot meteen  operationeel is.
De Koninklijke Marine en het team onderhoud gaan nu het traject in van het in bedrijf stellen, testen en opwerken. Ook dit duurt een aantal maanden.
De Nederlandse onderzeedienst staat internationaal  hoog aangeschreven. Mijn voorspelling is dat dit aanzien alleen maar groter wordt als de Zeeleeuw weer aan het werk gaat!

​De laatste dagen van november waren onstuimig met als hoogtepunt een ware storm op zondagavond.
Grote vrachtschepen die in de scheidingstelsels van A naar B varen wagen zich er nog wel aan. Kleinere schepen zoals, bevoorraders, vissersschepen en alle andere schepen die normaal op de Noordzee aan het werk zijn hielden het voor gezien of lagen de storm af te rijden.
Werken op zee met dit weer heeft geen zin en is te gevaarlijk dus dan is het beter de storm af te wachten. Met als gevolg dat de rede en haven van Den Helder voller lag als normaal.
Zelfs de marine steigers werden benut door bevoorrading schepen.
Om een indruk te krijgen laat de foto zien dat de steiger ruimte vanaf de Moormanbrug tot aan de Zeedoksluis vol lag, met als imposante hekkensluiter de Paragon 462