Museumschip Schorpioen eindelijk in dok(Dok 2 Willemsoord) voor nodige reparatie's.
Ieder drijvend object, of het nu een woonboot een schip of ponton is, moet eens in de zoveel tijd worden drooggezet voor inspectie en onderhoud.
Dit geld zeker ook voor een museumschip wat jaarlijks tien duizenden bezoekers moet bedienen. De Schorpioen heeft de laatste jaren al wat meegemaakt wat een dokking eigenlijk noodzakelijk zou maken. Op 21-11-2008 sloeg de Schorpioen los na een hevige storm. Ze belandde aan de andere kant van het bassin en er sloeg een klein gat boven de waterlijn wat toen na de berging werd gerepareerd. 18-02-2013 werd het marinemuseum personeel onaangenaam verrast toen de Schorpioen in die nacht water had gemaakt waardoor het schip scheef kwam te liggen. Alle diensten die wat konden betekenen werden opgetrommeld om het water uit de Schorpioen te pompen. Er kwam water tussen de scheepshuid platen naar binnen. Deze platen zijn overnaads geplaatst en zijn van ijzer dus ook niet even te lassen. Dat inspectie en onderhoud hoognodig waren stond buiten kijf alleen moest er wel een locatie worden gezocht. Het meest voordehand liggende zou zijn dat de Schorpioen zou worden gelift op het Marinebedrijf. Door allerlei oorzaken werd deze lifting steeds weer uitgesteld. |
©Martin Hogendorp vond nog een aantal verloren foto's, die ik nota bene destijds zelf had genomen ... lekker bezig!
Dit zijn foto's van de ochtend na de storm toen men ontdekte dat de Schorpioen was losgeslagen.
De afdeling Transport van het Marinebedrijf(waar ik toen ook nog deel van uit maakte)toonde eigen initiatief en ging spontaan aan het werk om de Schorpioen weer terug op de vaste ligplaats te krijgen, dit initiatief werd door de toen regerende leiding van de afdeling Transport niet gewaardeerd , echter de marineleiding en de medewerkers van het Marinemuseum wisten deze actie wel te waarderen, en daar ging het om!
Dit zijn foto's van de ochtend na de storm toen men ontdekte dat de Schorpioen was losgeslagen.
De afdeling Transport van het Marinebedrijf(waar ik toen ook nog deel van uit maakte)toonde eigen initiatief en ging spontaan aan het werk om de Schorpioen weer terug op de vaste ligplaats te krijgen, dit initiatief werd door de toen regerende leiding van de afdeling Transport niet gewaardeerd , echter de marineleiding en de medewerkers van het Marinemuseum wisten deze actie wel te waarderen, en daar ging het om!
Toen kwam de optie om het schip te dokken in Dok 2 van Willemsoord wat in mijn beleving een pracht locatie is om zo'n schip te repareren.